Fariña, o espectáculo teatral

La silueta de tres personas dibujada contra el fondo del escenario en Fariña

Sergio Zearreta en el escenario de la obra Fariña bajo una lluvia de billetes

Tres persoas fumando en la penumbra, en una escena de la obra de teatro Fariña

Sergio Zearreta hablando por teléfono durante la obra Fariña

Los actores del espectáculo teatral Fariña bailando con trajes gallegos

Melania Cruz con un megáfono durante la obra Fariña

Graciela Carlos vestida de blanco y cantando durante la obra Fariña

Oswaldo Digón vestido de traje en el escenario de Fariña

Los actores de Fariña cantando y bailando durante el espectáculo

Próximas datas

Data	Lugar	Teatro	entradas
3 de decembro	Arteixo	Auditorio do Centro Cívico	Á venda na billeteira
10 de decembro	Leganés	Teatro José Monleón
11 de decembro	Pozuelo de Alarcón	Mira Teatro	Mercar entradas
9 de xaneiro	Valladolid	Teatro Calderón
20 de xaneiro	Málaga	Teatro Cervantes
4 de febreiro	Las Rozas	Centro Cultural Pérez de la Riva (sala Federico García Lorca)
6 de febreiro	Getafe	Teatro Auditorio Federico García Lorca
12 de febreiro	Torroella	Auditori Teatre Espai Ter
26 de febreiro	Getxo	Muxikebarri Zentroa
12 e 13 de marzo	Santiago de Compostela	Auditorio de Galicia
18 e 19 de marzo	A Coruña	Teatro Colón
1 e 2 de abril	Pontevedra	Pazo da Cultura
8 e 9 de abril	Vilagarcía de Arousa	Auditorio Municipal
15 e 16 de abril	Lugo	Auditorio Gustavo Freire
22 e 23 de abril	Ourense	Auditorio Municipal
14 e 15 de maio	Vigo	Teatro Afundación
21 e 22 de maio	Ferrol	Auditorio Municipal
28 de maio	Cangas	Auditorio Municipal
4 de xuño	Rivas Vaciamadrid	Auditorio Pilar Bardem

Nacho Carretero e Xosé A. Touriñán levan ao teatro Fariña, unha adaptación da exitosa obra de Carretero sobre a historia do narcotráfico en Galicia nas últimas décadas do pasado século. Dirixida por Tito Asorey, conta no seu elenco con Sergio Zearreta, Marta Lado, César Goldi, Oswaldo Digón e Graciela Carlos.

Fariña non permite ao espectador nin acomodarse na butaca. A unha impoñente descarga suceden conversas entre rapaces e veciños das vilas falando, mercando, consumindo e manexando con soltura o famoso Winston de batea. O fenómeno xa está en marcha.

O elenco de actores entran e saen da escea meténdose na pel de decenas de personaxes entre situacións familiares: un alcalde corrupto disposto a financiar unha verbena, os veciños máis novos probando a mercancía a escondidas…

O salto ao narcotráfico ocorre no escenario coa mesma soltura coa que tivo lugar na realidade.

De pronto, en escea, escóitase acento colombiano e marroquí. Escóitanse ritmos de percusión e cancións. Escóitanse bromas e bravuconadas. As drogas toman o control: ostentación e subidón enchen o teatro. E, de novo como sucedeu en realidade, aparece a traxedia. En forma de nais, rapaces afundidos e, por fin, operacións policiais.

Todo cabe sobre un escenario que recolle un percorrido fiel por este escuro capítulo da historia de Galicia desde un punto de vista único. Unha viaxe no tempo desde unha óptica próxima, real e familiar, coa sensación final, e a reflexión que o espectador fai ao sair do teatro, chegando a adquirir unha eficacia inédita.

O elenco de actores entran e saen da escea meténdose na pel de decenas de personaxes entre situacións familiares: un alcalde corrupto disposto a financiar unha verbena, os veciños máis novos probando a mercancía a escondidas…

O salto ao narcotráfico ocorre no escenario coa mesma soltura coa que tivo lugar na realidade.

De pronto, en escea, escóitase acento colombiano e marroquí. Escóitanse ritmos de percusión e cancións. Escóitanse bromas e bravuconadas. As drogas toman o control: ostentación e subidón enchen o teatro. E, de novo como sucedeu en realidade, aparece a traxedia. En forma de nais, rapaces afundidos e, por fin, operacións policiais.

Todo cabe sobre un escenario que recolle un percorrido fiel por este escuro capítulo da historia de Galicia desde un punto de vista único. Unha viaxe no tempo desde unha óptica próxima, real e familiar, coa sensación final, e a reflexión que o espectador fai ao sair do teatro, chegando a adquirir unha eficacia inédita.

Fariña nas Naves del Español

Fariña no Teatro Alcázar

Estrea na Coruña

Promoción

Sobre o narcotráfico

Sobre o proxecto

Entrevista con Nacho Carretero

Fariña no Teatro Jovellanos

Oswaldo Digón, fumando en el escenario durante la obra Fariña

Los actores de Fariña bailando en el frente del escenario

0 Hugo Álvarez Domínguez “Esta Fariña no depende de nada ni de nadie y vuela alto por sí sola. No traerá a la memoria ni la estructura de la novela ni el tono de la serie –ni falta que le hace-; pero tiene todos los elementos necesarios para ser lo que es por derecho propio: un muy buen espectáculo que aúna disciplinas diversas para armar un todo con entidad propia que, o mucho me equivoco, o comienza un largo y exitoso camino.”Hugo Álvarez DomínguezButaca en anfiteatro

1“Buen ritmo, buena música en directo y hallazgos como la regueifa (una especie de rap secular gallego) que los actores cantan para resumir el círculo vicioso que implica en el narcotráfico a todas las capas de la sociedad”Raquel VidalesEl País

2 José Precedo “Fariña no teatro é hora e media longa de excesos, gargalladas, bailes rexionais e dramas gordísimos, como o foron aquelas décadas. E coma daquela, na obra sobresaen elas: as actrices María Vázquez e Cris Iglesias bordan todos e cada un dos seus roles. O elenco de actores, Marcos Pereiro, Sergio Zearreta y Xosé Antonio Touriñán bailan, tocan música en directo e alimentan algún deses gags que deixan o sorriso xeado.”José Precedoeldiario.es

3 José-Miguel Vila “En pouco menos de dúas horas cheas de crecente interese, cinco extraordinarios actores trasladan do escenario ao patio de butacas o día a día, as encrucilladas, as tentacións, o terremoto social, político e económico que supuxo en Galicia o abandono do contrabando do tabaco polo da droga.”José-Miguel VilaDiario Crítico

4 Ylenia Santana Navarro “A interpretación de todos é máxica, facendo conectar ao espectador desde o minuto un. Interpretan a adolescentes, a nais desoladas, a policías e a contrabandistas, e todo o elenco é capaz de separar as personaxes e dar o máximo en cada unha delas.”Ylenia Santana Navarromoobys.es

5 Fernando Muñoz Jaén “A desmitificación da historia, o realismo co que se conta todo, fai que nos metamos moito máis no relato, que nos doa todo e nos golpee con máis forza. Todo contado co toque xusto de humor e a dose exacta de drama. […] Unha montaxe que ten todos os vimbios para triunfar, para sorprender a propios e estraños.”Fernando Muñoz JaénVista teatral